Psychologia dla wszystkich, myśli o człowieku, ciekawe artykuły, strach przed nauką, nauczycielem, nieznanym

Agresja asertywna, jest tą pozytywną, która umożliwia realizowanie określonych pozytywnych celów i jest konstruktywna. Cechą charakterystyczną tej asertywnej agresji jest to, że po realizacji ona maleje i znika. Cechą charakterystyczną z psychologicznego punktu widzenia jest to, że stan, jaki ta agresja wywołuje, znacznie obniża popęd seksualny.

Ten drugi rodzaj agresji - nazwany przez Fromma destrukcyjnym, sadystycznym - ma to do siebie, że realizacja tej agresji nie powoduje zmniejszenia jej poziomu, ale jej poziom utrzymuje się i nawet rośnie. Fromm określa to regułą "w miarę jedzenia apetyt rośnie". W agresji destrukcyjnej (sadystycznej) rozdrażnienie zwiększa popęd do zachowań seksualnych. Chodzi tu przede wszystkim upokorzenie, owładnięcie, bardziej o panowanie nad druga osobą, niż o zaspokojenie seksualne [8].

Odwołując się do trójwarstwowej koncepcji osobowości Zygmunta Freuda [9] można określić Id jako potrzebę bycia, przetrwania. Superego, jako cenzor zachowań człowieka. Jest to pewnego rodzaju głos sumienia. Ego-ja , równoważy to, co pochodzi z Id i Superego.